Rahmi Koç Bilim Madalyası Ödül Töreni’nde Koç Müzesi’nde görevli olduğum için katılımcı listesindeki isimleri görebiliyordum. Katılımcı listesinde o efsane ismi gördüm. Gün boyunca tüm boş zamanlarımda acaba nasıl kendisini yakalarım, nasıl konuşur, nasıl fotoğraf çektirebilirim diye düşünmekten kendimi alamadım. Tören alanında kendisini gördüğüm andan itibaren sürekli olarak takip etmeye çalıştım, yalnız kaldığı bir zamanı yakalayıp tanışmak ve fotoğraf çektirmek için uygun anı kolladım. Fakat, neredeyse hiç yalnız kalmadı, hep etrafında insanlar vardı. Zaman tükeniyordu ve çaresiz bir biçimde umudumu yitirmek üzereydim. Tabii gün boyunca hep aynı şeyleri sayıkladığım için arkadaşlarım durumu biliyordu ve bana haber geldi, “Çıkış yapıyor,” dediler. Uzaktan gördüm ve artık son şansımın yaklaştığını hissetmiştim. Heyecanım gittikçe artmaktaydı. Lakin, kötü haber, yanında biriyle konuşarak gelmekteydi; tam konuşması bitti, arkasını döndü ve hayatımın en cesur hareketini yaptım: “Bir fotoğraf çektirebilir….” diyemeden, tabii ki dedi. O kadar heyacanlıydım ki, söylemek için aklımda kurduğum her şeyi o an unuttum. Heyacanımı hissetmişti. Benimle oldukça mütevazi ve cana yakın bir şekilde muhabbet etti. Sonuç olarak, hem tanışmıştım hem de kendisiyle fotoğrafım vardı. Peki o efsane isim kim? Fenerbahçe’nin en zor gününde 70 milyonun önüne çıkıp, gözleri dolu halde sonuna kadar Fenerbahçe’yi savunan adam, soğuk bir İstanbul gününde Silivri’de Fenerbahçe için taraftarlara moral veren, destek olan adam… Sadece Fenerbahçelilerin değil, taraflı tarafsız tüm Türkiye’nin sevdiği ender insanlardan; umarım Fenerbahçe tarihinin en karizmatik, en yakışıklı ve en büyük başkanı olacak kişi, Sayın Ali Koç. Koç Üniversitesi’ndeki bu güzel anımı Mayıs 2018’den sonra 52.000 kişi ile beraber söyleyeceğim cümlelerle bitirmek istiyorum; “Ali Koç Başkan, Fenerbahçe Şampiyon”…