...
1, 2004

Mezuniyet zamanı sysop@ku.edu.tr den attığım ve yıllarca Okan Abi’nin, şimdi hala Esra Edin Aykut’un duvarında asılı duran veda mesajım..

Elveda Koç Üniversitesi…

27 Mayis 2004 Persembe 10:23…

Az once Koc Universitesi’ndeki son dersimden ciktim…

Bir daha buradaki hic kimseyle, ne ayni siralari, ne ayni siniflari – amfileri, ne ayni binalari, ne de ayni kampusu paylasamayacak olmanin verdigi burukluk var icimde…

Dile kolay, tam 5 yil bitti…

Aylardir, bitse de kurtulsam dedigimiz, su dag basina gelip gitmekten biktik dedigimiz, yonetimle tartisip boyle okul mu olur dedigimiz…

Koc Universitesi’ndeki son gunlerimiz…

Kavga ettiklerimizi, nefret ettiklerimizi bile ozleyecegimiz bir doneme giriyoruz…

bir daha hic goremeyeceklerime tesekkur edip elveda demek istedim…

kendi adima… ve ustune alinan tum son siniflar adina…

Kapidan girerken stickersiz – kimliksiz bizi ve misafirlerimizi alip iceride de kusursuz calisarak guvenli ve huzurlu bir ortamda yasamamizi saglayan Okan Abi, Serif Abi ve tum GUVENLIK ekibine…

Ben pek sik ugramasam da bize arkadas kadar yakin olan Serdar ve Mehmat Abi’ye ve tum SPOR SALONU calisanlarina…

Pek fazla ogrencilerle iletisimi olmasa da, bir cogumuz tanimasak da okulun duzeninde buyuk emegi olan GENEL SEKRETERLIK’in tum birimlerine…

her donem basinda ve sonunda kapisini asindirip add – drop formu kullanmadan ders secmeye calistigimiz ve bize her konuda yardimini esirgemeyen Esra Hanim’a ve KAYIT – KABULdeki herkese…

yine pek gormedigimiz ve girmeyi de pek sevmedigimiz, ama benim surekli iletisim halinde oldugum, okulumuzun finansoru MUHASEBE katindaki herkese…

israrla yiyecek iceckle girmemize ragmen ve icerde telefonla konusmamiza ragmen bize hep kibar ve yardimsever davranip yardimci olan KUTUPHANEdeki herkese…

printerlarin calismamasi ve virus olmamasi durumunda pek aramadigimiz, girisi yogun guvenlik onlemleriyle oldugu icin iceride ne oldugunu hep merak ettigimiz ve calisanlarini pek tanimadigimiz CIT’ye…

Teknik islerimizi halletme ve bu konudaki sorunlarimizi cozmede gece yarilarina kadar calisarak bizi yalniz birakmayan Cetin’e ve TEKNIK EKIBE…

Yine tanimasak da uzatma kablosu gerektiginde ve havalandirmayla ilgili problemlerimizde aradigimiz SIEMENS’e…

Okulumuzun her daim temiz kalmasindaki buyuk emeklerinde dolayi Murat Abi ve tum EPI calisanlarina…

Naim Abi ve Suat basta olmak uzere karnimiz doyurmak konusunda her gecen gun cesidini arttiran ve koskoca bir kata adini vermeyi basaran CICI’ye…

Aramiza yeni katilan ve pizza yapmasini bir turlu ogrenememelerine ragmen yemek konusunda rekabeti baslatan ve “cici katina” bir renk katan MIO’ya ve tum calisanlarina…

Yemeklerini begenmesek ve pahali oldugunu dusunsek bile bize hizmetini esirgemeyen DIVAN calisanlarina…

Bir Cafe’den cok piyasa mekani olan, ama aslinda cok guzel yemekleri olan SUZY’S CAFE calisanlarina…

Onun bir parcasi oldugunu cogu insanin bilmedigi ve baskalarinin 10 kisiyle yaptigi isi yillardir 3 kisiyle yapan SUZY’S KANTIN’e…

Surekli tek kasa calissalar da tum MIGROS calisanlarina…

Dunyayla baglantimizi saglayan POSTA – PTT birimine ve ulasimda baglantimizi saglayan GURSEL calisanlarina ve soforlerine…

Sizi bilmem ama benim pek kullanmadigim DRYFAST’e…

Berbersel ihtiyaclarimizi karsilayan HAIR&SUN PLANET’e ve tum calisanlarina…

Fotokopiyi pahali cekseler de, kimse gidip 2.el kitaplari almasa da, kampusun aslinda cok temel ihtiyaclarini karsilayan 2 kisilik ekibiyle PANDORA’ya…

Cok gereksiz bi yatirim gibi gozuken ve her daim Radyo Koc’un ve Suzy’s’in muzigini bastiran RAKSOTEK’e…

Surekli sira bekledigimiz ve kullanmaya mecbur oldugumuz, en uzun sure bizimle olduklari icin adlarini bildigim Volkan abi ve Omur’un de oldugu tum KOCBANK calisanlarina…

Yurtta kalmayanlarin ve parti icin dilekce verenlerin disinda kimsenin tanimadigi tum YURT calisanlarina…

Cok hastayim doktor sinava giremeyecegim, rapor kac imzali olsun… REVIR’deki herkese…

Ve son olarak da…

Benim herseyi danisabildigim, bir cogumuzunsa sadece ders secimini imzalatmak icin gittigi bazsta kendi ADVISOR’um Noyan Arsan olmak uzere tum ADVISOR’lara…

Bize ogretim veren ve bu okulda akademik her seyi ogrenmemizi saglayan once ELC’deki, sonra da dekanliklara bagli tum AKADEMISYENLERE – HOCALARIMIZA…

Tum DEKANLIK calisanlarina…

Bu okulu yalniz bir ogretim kurumu olmasindan kurtarip ayni zamanda bir EGITIM kurumu olmasinda emegi gecen…

Bilgen Bey’e, Nihan Hanim’a, Serpil Hanim’a ve OGRENCI DEKANLIGI’ndaki ve KARIYER BIRIMI’ndeki herkese…

ASISTANLIKla, MENTORlukla, RAlikle ugrasan…

Kuluplerde aktif rol alan, konusmaci getiren, organizasyon yapan ve her turlu sosyal faaliyetin yapilmasinda onayak olan ve kendiyle birlikte baskalarinin da gelismesine katkida bulunan tum OGRENCILERE…

Yukarida saymayi unuttugum herkese…

5 yil boyunca bana ve bize katlandigi icin tesekkurler…

ve…

kendi adima… ve ustune alinan tum son siniflar adina…

ELVEDA…

ELVEDA KOC UNIVERSITESI…

Nur Erdem Ozeren